درسهای استادم
بنام حضرت دوست
آخرین جلسه کلاس رو می خواستم نیم ساعت زودتر برم بیرون. از استاد اجازه گرفتم ،
یکدفعه سرش رو از کامپیوتر بلند کرد وبا لبخندی بی نظیر به من گفت: ان شاء الله آخرین
ارتباطمون نباشه(یا قریب به همین جمله) و بعدش گفت: یا علی !
لبخند زیبایی بود، شاید 8 یا 9 جلسه بیشتر با هم کلاس نداشتیم ولی نه تنها اون درس مورد نظر ( ... ) ، بلکه خیلی درسها گرفتم؛
یاد گرفتم خسته نشم،
یاد گرفتم جدی باشم،
یاد گرفتم همه رو قانع کنم، ولی کسی هم نرنجه!
یاد گرفتم فقط به اندازه نیاز صحبت کنم،
یاد گرفتم اگه ایرادی تو کسی دیدم بهش بگم، ولی نه هر طوری که من دلم خواست، بلکه طوری بگم که اون ایراد بر طرف بشه (دلم مهم نباشه ، رفع عیب مهم باشه )
یاد گرفتم دل کسی رو نشکنم،
یاد گرفتم مهربون باشم، صبور باشم،
یاد گرفتم و بالاخره یاد گرفتم همیشه لبخند روی لبم باشه،
چه زیبا درسهای لازم زندگی شخصی و اجتماعی رو به من داد؛
ان شاء الله خدا نگهدارش باشه!